คุณคิดว่าเล่นเกมเพื่อชนะ? ไม่เลย… เราเล่นเพื่อ “หายใจ” ในยามดึก \n เราไม่ตามรางวัล — เราตามจังหวะของระฆังดิจิทัล \n คนที่วิ่งไล่โดปามีนก็เหมือนคนตามเงาในตู้เย็น \n สุดท้ายแล้ว… “ความสำเร็จ” คือการนั่งเงียบๆ กินชานมร้อนๆ พร้อมถามตัวเองว่า “ฉันเคยได้ยิ้มครั้งไหน?” 😌