หยุดสูดหายในโลกดิจิทัล

t เคยคิดว่าชัยชนะหมายถึงการไล่ตามโอกาสครั้งใหญ่—จนกระทั่งฉันเข้าใจว่าเครื่องยังไม่คำราม เพราะมันดังเกินไป มันส่งเสียงโดพามีนและสร้างความสับสน ไม่ใช่ความหมาย

รางทางไม่เคยเป็นของฉัน

ฉันเติบโตที่ถนนที่ไฟส่องสว่างเหมือนคาซิโนนีออน—ไม่ใช่เพราะเรารวย แต่เพราะเราเหงาก เข้าแม่มอบสอนฉัน: ‘ถ้าคุณจับพวงมาเลยนานเกินไป คุณจะลืมตัวตน’ ดังนั้นฉันจึงหยุดเล่น

อัลกอริธึมไม่ได้บอกฉัน

เขาบอกว่าโอกาสสูงหมายถึงความปลอดภัย แต่ความปลอดภัยไม่ใชแค่ความเสี่ยงตํา—มันคือความเงียบระหว่างการหมุน แจ็คพอตที่แท้จริงไม่มีเงิน—it’s การตื่นขึ้นตอนสองโมงเช้า เผยกาแฟคนเดียว และมองฝนไหลผ่านถนนว่างเปล่า

คุณไม่มีวันขาดหาย

คุณคิดว่าถ้าคุณตามเทรนด์ไม่ได้ ก็จะแพ้ แต่มaybe คุณไม่ได้แพ้—คุณกำลังฟัง พฤษระบบให้รางวัลแก่นักไล่อยู่; มันให้รางวัลแก่นักหยุด สัญญานเป็นธรรม—butดวงของคุณ? มันเป็นทางเลือก

ให้วาฬหายเป็นเดิมพันของคุณ

ฉันไม่อีกแล้วเลือกเกม—I เลือกช่วงเวลา สหนาทีของความเงียบก่อนเลื่อน อีกจอกกาแฟดำขณะคนอื่อนหลับใกล้นี้เอง เป็นกลยทธ์ใหม่นะ: ไม่ว่าจะชนะเร็วกว่า—แต่ว่าจำเหตุผลตอนเริ่มต้น