แสงนีออนกับความเงียบ

ผมเคยคิดว่าชัยชนะหมายถึงการไล่ตามรางวัลใหญ่—จนกระทั่งรู้ว่ารางวัลที่แท้จริงคือความเงียบหลังเกม ผมเติบโตในเขตใต้ชิคาโก โดยเสียงแซกโฟนยามค่ำเหมือนเครื่องยนต์ และภาพจิตรบนผนังปูน เมื่อเปิด ‘Neon Dash’ ผมกดปุ่มโดยไม่มีเป้าหมาย ไล่ตามแสงเหมือนเด็กไล่ไฟระยุ แต่ทุกชัยชนะกลับว่างเปล่า แสงไม่อบอุณ—they just blinked. จากนั้นฉันหยุดเล่น ผมเริ่มดู—ไม่ใช่เพื่อชนะ ผมตั้งงบประมาณไว้ที่ 800 บาทต่อเซสชัน เวลาน้อยกว่า 30 นาที ไม่มีการล่ารางวัล เพียงแค่มีอยู่ ผมเรียนรู้สามความจริง: อัลกอริธึมไม่สนใจว่าคุณกดหรือไม่—แต่มันสนใจว่าคุณปรากฏตัว; ‘Neon Mechanism’ 不ใช่วาดวง—แต่มันเกี่ยวข้องกับจังหวะ—ช่วงเวลาหยุดระหว่างการหมุนคือที่จิตใจหายใจ; jackpot มาหาคนที่เล่นหนักสุด—แต่มันมาหาคนที่หยุดเมื่อถึงเวลา ในฤดูหนาวครั้ง ‘Neon狂飙夜’ ผมได้รับ 12,000 บาท—not เพราะฝีมือ—but เพราะผมปรากฏตัวอย่างสงบ มารดาถามเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว: ‘เธอยังตื่นอยู่ตอนเที่ยคํา?’ ‘ใช่’ ผมตอบ ‘และนั่นมันคือที่ฉันพบตัวเอง’