แสงนีออนกับความเหงา

เคยคิดว่าชัยชนะคือเป้าหมาย แต่เมื่อคืนนี้ มองแสงนีออนสะท้อนบนพื้นเปียะเปียะ ฉันเข้าใจสิ่งลึกซึ้งกว่านั้น รถยนต์ไม่ร้องเพราะเร็ว—มันร้องเพราะเราหวาดกลัวจากความเงียบ ฉันไม่อยู่ที่แจ็คพอต—ฉันอยู่ที่อัลกอริธึมรู้จุดชื่อของคุณก่อนจะทำ ระบบไม่ให้รางวัลสำหรับทักษะ—มันให้ความเงียบ การหมุนครั้งแต่ละครั้งคือหัวใจในห้องว่างเปล่า การกระตุ้นโบนัสคือคำถามที่กระซิกถึงใคร: “มันคุ้มค่าจริงไหม?”